Solognote

Het Solognote schaap is een taai ras, zowel vanwege zijn weerstand tegen allerlei ziekten, als vanwege de eigenschap dat het dier tevreden is met een schrale vegetatie en houtgewas. Bovendien heeft het ras een uitzonderlijk aanpassingsvermogen aan plotselinge veranderingen in het voedselpatroon.

Het voorhoofd is licht gewelfd. De kop is niet bewold, lang en smal. De oren staan horizontaal en zijn gemiddeld van grootte.

De Solognote is vroeg geslachtsrijp. De ooien zijn volwassen na 8 maanden, de ramlammeren kunnen al met 4 – 5 maanden geslachtsrijp zijn, en moeten dus op tijd gescheiden worden van de ooien. De ram is bijzonder vurig, zijn geslachtsdrift houdt het hele jaar aan.

Het gemak waarmee de lammeren worden geworpen is één van de grote voordelen van dit ras. Toch is wat extra aandacht wel op zijn plaats.

De geboorte van een lammetje blijft een spannende gebeurtenis, het lam komt niet ‘zomaar’.

In de Sologne, een veengebied met schrale zure grond, moet de oorsprong worden gezocht van Le Mouton Solognot, afstammeling van de Merino. Rond 1650 zouden in de streek Sologne de eerste schapen van dit ras zijn ontstaan.
Schapen maakten in die tijd deel uit van de veestapel van boeren.

De Vereniging van Speciale Schapen (VSS) stelt zich ten doel:

‘Het handhaven en verbeteren van speciale schapenrassen en het behartigen van de belangen van de fokkers en houders van de bij de vereniging aangesloten schapenrassen.’